Never waste a good crisis!
De club had haar 2e virtuele lunch. En zoals het hoort bij een 2e keer verliep het nu bijna vlekkeloos. Voor wie denkt dat zo’n virtuele lunch het niet haalt bij een gewone lunch heeft niet helemaal gelijk. Ook virtueel kan levendig zijn.
Allereerst werd korte uitgewisseld hoe onze leden deze crisis in de eigen omgeving ervaren. Als je hoort dat het virus een collega heeft geveld komt het wel dichtbij, zeer aangrijpend. Het toont dat voorzichtigheid zeer geboden is.
De economische kant van de crisis komt duidelijk in beeld als we van de een horen hoe die, met alle respect voor het enorme pakket maatregelen van de regering, bezig is Den Haag te overtuigen van de ernst van de problemen voor het lokale bedrijfsleven. Van een belangrijke exporteur horen we dat, op een moment dat je het eigenlijk niet verwacht, weer een grote order uit Vietnam is verkregen. Beelden die erop lijken te wijzen dat het leven in Azië, met mondkapjes voor, weer business as usual is. Het illustreert dat alle opties voor het economisch beeld, de V van de korte hevige dip, de U voor de langduriger dip, de W voor de dubbeldip en de L voor de terugval, nog open zijn.
Juist die vraag is ook cruciaal voor de beoordeling van het aangekondigde begrotingstekort van een dikke € 90 mrd. Is dit nodig om de zieke patiënt snel weer op de been te krijgen? Lukt dat, dan is het niet zo’n probleem. De staat kan makkelijk lenen, krijgt op haar leningen nog steeds geld toe. De belegger zal het dus wel financieren. Als we met deze steun goed en snel uit de crisis komen is er weinig aan de hand.
Maar op individueel niveau vraagt het veel van de mensen. Voor een herstel zijn we afhankelijk van de landen om ons heen. Inclusief landen die zo’n steunpakket niet zelf kunnen lenen, maar waarbij crisis bij hen wel de crisis bij ons verergert. Je zult maar politicus zijn. En dan hebben we het nog niet eens over de hulp die de armere landen nodig hebben om de crisis geen catastrofe te laten worden.
Het raakt ons allemaal, daarvoor is alles te zeer verweven met elkaar. De grote vraag voor de toekomst is dan ook wat we ervan leren en zullen we in staat zijn de zaken anders te gaan organiseren? Het blijkt iedere keer makkelijker gezegd dan gedaan: Never waste a good crisis!
